Hikayelere, seslere ve geceye dair.
Seni anımsadığımda, aylar, mevsimler ve günün her saati, ayaklarımın altında eriyor; dokunduğum şeylere karışıyorum. Gözlerinle tanışıklığımız evvel zamandan, bir tek onlar yaşlanmıyor, bir onlar hala çocuk. Ahir zaman, gövdeni … Okumaya devam et “Platonik”
Dünyanın geri kalanı gibi, ben de uyumak isterdim. Fakat uykum çalındı. Aslına bakarsanız sadece uykum değil, zaman içerisinde bana ait birçok şeyin çalındığını fark ettim. Bu tamamen benim hatamdı. Eşyalarını … Okumaya devam et “Küçük Başlangıçların Büyük Azameti”
Duvara asılı kalmış bir saat, sessiz sakin cinnetini geçiriyor. Yıllar boyu yerinden oynatılmayan bir takvim koçanının rutubet kokan tozlu isyanları ansızın gözlerimin önünde beliriyor. Bu dünyada zaman, sessizliği büyütüyor. Parmak … Okumaya devam et “Zamanın Ninnisi: Sessizlik”
Hafif sakinleştiriciler aldığım ve etkisini gösterinceye kadar tavanı izleyerek uykuyu beklediğim sıradan bir gece daha. Günler ne zamandır böyle geçiyordu? Hatırlamıyorum. Kimseyle konuşamadığım zamanlarda kendimle konuşuyor olmak beni oldukça rahatsız … Okumaya devam et “Kalifiye Bir Tavan İzleyicisinin Günlüğü”
Sabahı karşıladık, yüzünde bir belirsizlik. Martı seslerine karışan zamandan eksilmiş bir adım ve bir adım daha. Bilmiyorum. Bildiklerimi unutuyorum. Hatırladığım, Toprağa uzandık, karınca yuvalarını takip ettik, bulutlardan isimsiz ve biçimsiz … Okumaya devam et “Martı Seslerine Karışan İlk Tanışma”
Her birimiz dört yapraklı yonca arıyoruz; şanssızlığımızı kırmak, sabah 5 dakika daha uyumak için. Seri üretim hatalarıyız: Başkalarının hataları, bir başkasının inançlarıyız. Söz gelimi, saat on iki ile bir arasını sevişmek … Okumaya devam et “Zaman ve Şans”
Güzel zamanlardı, insanlar içimden geçiyordu. O kadar saydam ve hatta siliktim ki benliğim fark edilmiyordu. Güzel zamanlardı, gökyüzü alabildiğine mavi ve bulutlardan hayvanlar çiziyordum. Sonraları ne oldu bilmiyorum, biri geldi, bir şeyler … Okumaya devam et “Kollarından Gölgeleri Olan Kadınlar”
