Yürüyen Bir Ölünün Gerçekliğini Yitirdiği An

1 Dk. Okuma

Evde
Yolda
Yapamıyorum.
Çalışıyorum, yine yapamıyorum.
Boşluğa bakıyor ve biçimine karışıyorum.
Dökülemiyor oluşumun sancısını yaşıyorum.
Bu satırları gerçekliğimi yitirerek yazıyorum.
Rüzgarın saçlarımı okşadığı bir kıyı
Sırtımı ısıtan bir güneş istiyorum.

0Shares

Etiketler: , ,

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

*