Yalnızlık, cenin pozisyonunda eylemsizlik halidir. Sosyal statünüzü seçmek, eğitiminizi seçmek Sosyal medyada ya da gerçek hayattaki arkadaşlarınızı seçmek Hiçbiri. Doğmadan önce öğrendiğiniz ilk şey, yalnızlıktır. Bundan sonraki tüm evrelerde bu … Okumaya devam et “Yalnızlığın Bilinci”
Kısa
Kısa hikayelerden oluşur.
Charles Duell ve Bir Takım Huzursuzluklar
Sabahın ilk saatleri, bir huzursuzlukla uyandım. Durumun getirmiş olduğu bozuntuyu kendime çok da aks ettirmeden, ani bir kararla yataktan kendimi aşağı ittim. Güzel de düştüm. O düşüş beni kendime getirmese … Okumaya devam et “Charles Duell ve Bir Takım Huzursuzluklar”
Kaybetmeye Giriş: 101
Kalbini değil. Önce gözlerini kaybedersiniz. Karanlığı ikiye bölen Parıltıyı… Işığı… Onlar, hayatınıza tutulmuş bir çift fenerdir. Karanlıkta yol göstericidir. Pusuladır. Kalp yalancıdır, dil düzenbazdır. Onlara güvenemezsiniz. Her biri başka telde … Okumaya devam et “Kaybetmeye Giriş: 101”
Zamanın Ninnisi: Sessizlik
Duvara asılı kalmış bir saat, sessiz sakin cinnetini geçiriyor. Yıllar boyu yerinden oynatılmayan bir takvim koçanının rutubet kokan tozlu isyanları ansızın gözlerimin önünde beliriyor. Bu dünyada zaman, sessizliği büyütüyor. Parmak … Okumaya devam et “Zamanın Ninnisi: Sessizlik”
Kırmızı Dudaklı Periye Mektup
Kırmızı, Sana bu satırları yazarken eksiliyorum. Tüm mevsimler İçimde koca delikler açmaya devam ediyor. Özellikle de Aralık Bir sürünceme halindeyim. Savruluyorum. Çoğu zaman düşüncelerimi bastırması için televizyonun sesini açıyorum. Dalıp … Okumaya devam et “Kırmızı Dudaklı Periye Mektup”
2.28
Çıplak, üstümü başımı bilmediğim bir gece, plaktaki kadın şarkısını söylüyor. Gecenin karanlığını odamın duvarında asılı duran dolunay siliyor. Gökyüzündeki yıldızım bana göz kırpıyor, umudum süzülüyor yanaklarından, akıp gitmesin istediğimden avuçlarımda … Okumaya devam et “2.28”
Yüzünde Kaybolduğum Bir Gece
İnsan, bazı geceler kendi yüzünde kaybolur. Söz gelimi bir otobüs durağına, bir iskeleye tutunmaya çalışır da, yüzü eskir. Sesinde bir tutam tebessüm kalmıştır, onu da harcamaz, ıslık çalar. Ruhu bulanmasın … Okumaya devam et “Yüzünde Kaybolduğum Bir Gece”
Saydam ve Şahsına Münhasır
Sabahları yataktan kalktığında hissettiğin bir duygu, ete kemiğe bürünmüş değil, saydam ve şahsına münhasır bir hal. Bazen kendine kadeh kaldırdığında hissedersin. Bazen kimsenin üstünü başını bilmediği bir akşamda tutar bir … Okumaya devam et “Saydam ve Şahsına Münhasır”
Kollarından Gölgeleri Olan Kadınlar
Güzel zamanlardı, insanlar içimden geçiyordu. O kadar saydam ve hatta siliktim ki benliğim fark edilmiyordu. Güzel zamanlardı, gökyüzü alabildiğine mavi ve bulutlardan hayvanlar çiziyordum. Sonraları ne oldu bilmiyorum, biri geldi, bir şeyler … Okumaya devam et “Kollarından Gölgeleri Olan Kadınlar”
Yaşamın Tünelleri: Karanlıktan Çıkış
Yaşam, tünellerden oluşan bir yol ve bazı tüneller sizi uzun, karanlık bir yolculuğa götürüyor. Bu süreçte insanlar ve geri kalan her şey karaltıya dönüşüyor. Bir çocuk kadar savunmasız kalıyorsunuz; geceleri … Okumaya devam et “Yaşamın Tünelleri: Karanlıktan Çıkış”