İnsanlara Bağlı mıyız, Bağımlı mı?

İnsanlar, hayatımızın bir köşesine koyabileceğimiz eşyalar gibi değillerdir. Dolayısıyla, eylemleri, fikirleri ve varlıkları ihtiyaçlarımızı karşılamıyor ya da tatmin etmiyorsa hayatımızdan çıkartmamız gerekir.
Fakat bir çoğumuz, kişisel kaygılarımızdan dolayı bu basit eylemi yerine getiremeyiz.
Bu noktada kararı etkileyen ve onu arafta bırakan birçok psikolojik etken vardır.
Öyle ki bu etkenler ikili ilişkileri pasifize etmeye başlar.
İlişkilerde pasife düşen davranışlar giderek kendi çıkmazlarını yaratan birer sorun haline dönüşürler.
Bu genelde, bir olayın, bir konuşmanın ya da bir davranışın kendini tamamlamamış olmasından kaynaklanır.
Tamamlanmamış eylemler, karar verme mekanizmasını sabote ederler.
Bu sabotaj size üzerine çok da düşünmediğiniz, günü ya da anı kurtarmak için aldığınız kararlarda hata payı doğrudur.
Kaldı ki hatalar sizi asıl konunun odağından uzaklaştırır.
Eğer aldığınız bir karardan ya da uyguladığınız bir eylemin sonuçlarından tatmin olmazsanız, bir sonraki hareketinizde de aynı hataları tekrar edersiniz.
Elbette tüm bu durumların alt metninde bizim hatalara, olaylara, düşünce ve eylemlere olan öznel bakış açımız yatar.
Bir şeyin değişmesinin tek yolu, onu hata olarak görebilmektir.İnsanlar, yokluğunuzun hayatlarında boşluk yarattığını, kendilerini eksik hissettiklerini söyler.
Bir şekilde hayat ya da koşullar -belki de kişiler- sizi birbirinizden uzaklaştırır.
Burada önemli olan, yalnızca samimiyettir.
Hiçbir sağlıklı birey, akıl dışı söylemlerde bulunmaz.
Aksi durum
samimiyetsizliktir.
Çünkü insan bilir ki,
bir boşluk gerçekse, asla doldurulamaz.
Tavsiyem, insanları çıkarlarınız için kullanmayın.
İnsanlara bağlı olun, bağımlı değil.
Hayatımızda hata üzerine hata koyuyor oluşumuzun altında korku, öz saygı ve öz güven eksikliği yatar.
Aldığınız kararlarda şüpheye dair belirtilerin var olmasının nedeni, bu öz güven ve öz saygı zayıflığından kaynaklıdır.
Gerçek, diğer tüm duygular gibi soyuttur.
Fakat iyi bir yaşamın sırrı, kendi gerçekliğimizi yaratabilmektir.
Çünkü insan, kendi gerçekliğini yaratamadan var olamaz.