Boşluğun Bilinci Olmak

Kimsenin ne yaptığına dair bir fikri yok,
Ama yapmaya devam ediyor.
Bu sürekliliği sağlayan şeyin adı boşluk; hiçbir yere ait olmamak, her şeyden biraz olmak, her şeye karışmak, bir parçası olmak istemek ya da reddetmek bazense kabullenmek. Varlığımızı oluşturan şey, belirsizlik. Birçoğumuz kendisiyle konuşur, konuşurken de, düşüncelerini haklı çıkarmak adına sürekli olarak gerçeği örten/perdeleyen cümleler kurar. Orada duruyor ve sisli bir tepenin ardından kendine bakıyorsun. Ne kadar bulanıksın değil mi? Kabul et; oluşturduğun bütün yargılar, bütün kurallar, kesinliklerin, ilişkilerin… Hepsi o bulanıklığın içerisinde öylece duruyor ve sen; gerçeği biliyor olmana rağmen, kendi yarattığın sinemaskop’un içerisinde gerçek dışı bir hayatı oynamaya devam ediyorsun.
Büyük yalancı kim? Kim sana büyük yalanlar söyleyen? Körsün. Kendi gerçekliğine ihanet etmeyi göze alabilecek kadar körsün ve gösteriyi devam ettiriyorsun. Önüne dünyayı serseler, ne yapacağını bilmiyorsun. Böylesin. Böyleyiz.
Sen, ben, biz. açlığını çektiğimiz şeylerin bilinciyiz.